Hi Friends,

Even as I launch this today ( my 80th Birthday ), I realize that there is yet so much to say and do. There is just no time to look back, no time to wonder,"Will anyone read these pages?"

With regards,
Hemen Parekh
27 June 2013

Now as I approach my 90th birthday ( 27 June 2023 ) , I invite you to visit my Digital Avatar ( www.hemenparekh.ai ) – and continue chatting with me , even when I am no more here physically

Wednesday 7 April 1982

તારી ઓઢણી નો સાફો પહેરી



_________________________________________________________________________________
બારીમાં થી ડોકિયું કરી
તે કહ્યું ,

"  મારે તારા કવિત વાંચવા છે ",

બારી માં થી કેમ વાંચીશ ?
લોહની જાળી માં થી કેમ વાંચીશ ?

મારા એકદંડિયા મહેલ ના દરવાજા
ખૂલ્લાં છે ,
ગીત ગાવાં હોય તો ,
ચાલી આવ અંદર ;

'ને
તારી જો હોય
મજબૂરી કોઈ  ,
તો હું બહાર ચાલ્યો આવું ;

તારી ઓઢણી નો સાફો પહેરી
મારા ગીત તને સંભળાવું .


==================================================================

Put on your clean robe

 

Peeked through the window

He said,

 

"I want to read your poem",

 

Why read from the window?

Why read from the iron grid?

 

The gates of my Ekdandiya palace

is open,

If you want to sing,

Walk in;

 

'Ne

If you have

no compulsion,

So I walked out;

 

Put on your clean robe

Sing my song to you.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Translated in Google Translate - 21/02/2023

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

________________________________________________________________________________


Monday 5 April 1982

સાંજને બારણે



__________________________________________
મારા અજંપાની રાતનો
કેમ જાણે અંત આવે ના !

કામનાં બોજ માં
દિવસ ક્યારે ઉગ્યો ,
           ક્યારે આથમ્યો ,
કશું ભાન ના -

પણ સાંજને બારણે ઉભો રહી
આભમાં આંખ માંડું
ત્યાં પાલવ તારો ભાળું ;

સાત રંગી ચૂંદડી તો હટી જાય
પણ તારી કાળી
કંચૂકી ના આભલાં ગણતા ગણતા ,

મારા સંતાપ ની રાતનો
કેમેય કરતાં
અંત આવે ના !
-----------------------------------------------------------------

05  April   1982

==============================================

At the door in the evening

My first night

Why does not end!

 

in the workload

when the day dawned,

when did it fall

know nothing -

 

But in the evening stood at the door

Eyes start in aura

There Palava your spear ;

 

The seven-colored chunddi is removed

But your black

Counting the blessings of Kanchuki,

 

The night of my anguish

than cameo

Do not end!


-------------------------------------------------------------------------

Translated in Google Translate - 21/02/2023

------------------------------------------------------------------------

__________________________________________



Sunday 4 April 1982

સાગરથી શું શરમાતી ?




_________________________________________________________________________________
સાગર પટ
વિરાટ તટ ,

માણસ ને જોવાં માણસ ઉમટ્યા
હું જાઉં મહેરામણ ને મળવા ;

દરિયો મારો દોસ્ત
અસ્સલ મારા જેવો ;

અગાધ ઉરમાં
અકથ્ય વાતો લઈને
ધરતીને ઢંઢોળે ,

પણ ધરતી તદ્દન તારા જેવી
મૌન ધરી મરકાતી ,
સાંભળવી જો વાત ગમે તો
સાગરથી શું શરમાતી ?

=====================================================================
Why shy from the sea?

 

Sagar Pat

huge beach,

 

People came to see the man

I go to meet Mehraman;

 

The sea is my friend

Like the real me;

 

In the Abyss Ur

Taking unspeakable things

shape the earth,

 

But the earth is quite like you

The silent axis ticked,

Listen if you like

Why shy from the sea?


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Translated in Google Translate - 21/02/2023

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------


_________________________________________________________________________________


Saturday 3 April 1982

ડોલી ઉઠી છે મઝધાર કસ્તી





________________________________________________________________________________
હજુ
કહેવા જેવી ઘણી વાત બાકી છે
રસિલી ;

ભરવા જેવી ઘણી બાથ બાકી છે
શર્મિલી  !

ભલે છલકી જાય ,
જામ જીવન નો
સાકી ,

કો'ને ખબર કેટલી રાત બાકી છે  !

મદહોશ હું --
સુધા ની શું જરૂર છે  ?

સુરા તારા નયન ની મેં પીધી ,
બેહોશ હું  !

મને ડૂબવા દે,
કિનારા પ્રેમ ના ,
ના મારા નસીબે ;

ડોલી ઉઠી છે મઝધાર કસ્તી

ગરજતાં ગમો  ના સમંદર ,

મને
તૂટવા દે  !


===================================================================

Mazdhar Kasti has got up

 

Yet

A lot remains to be said

succulent;

 

There are many baths left to be filled

Sharmily!

 

Even if spilled,

Jam Jeevan no

Saki,

 

Who knows how many nights are left!

 

drunk i --

What is Sudha's need?

 

I drank Sura Tara Nayan,

I faint!

 

let me drown

No shore love,

No luck to me;

 

Mazdhar Kasti has got up

 

The roaring sea of ​​love,

 

me

Let it break!


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Translated in Google Translate - 21/02/2023

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

_________________________________________________________________________________









Thursday 1 April 1982

લાવારસ નો અનંગ



_________________________________________________________________________________
પચાસ વર્ષ માં
હવે જયારે
પંદર માસ બાકી છે ,

ત્યારે
જીવન ના સરવાળે
શૂન્ય તો નહિ નીકળે  ?

અને હવે
પચાસ ની પછીતે
જૂનું ગણિત છોડી ,

New Math લેવાની
હિંમત નથી  !

ઠાંશી ઠાંશી ને
તેં જ તો , મારા મનમાં
ભરાવ્યું છે કે

જીવન નો નથી
કોઈ,
વિકલ્પ બીજો  !

તો પછી
પાછલી પરોઢે
સ્વપ્ન નો અંચળો ઓઢી
તું શું કામ આવે  ?

તારા શેષ પ્રશ્ન ના જવાબ
હું શું આપું  ?

હું તો
જ્વાળામુખી ના શૃંગ ને
ચૂમી ચુક્યો છું  ;

મારે અંગ અંગ
લાવારસ નો અનંગ
ઘૂમી ચુક્યો છે  ;

મને વૈશાખ નો વાયરો
શું દઝાડે  ?

હું તો પાનખર માં જન્મી
જૂનો થયો છું  !

હું તો ઝાંઝવા નું જળ
પ્રિયા ,

વહેલી સવારે
દુર્વા ના તણખલે થી સરકી
તારા પગ ને ચૂમતા
ઝાકળ બિંદુ નું ભાગ્ય
મને ક્યાંથી  ?

--------------------------------------------


 Utmal Factory Campus / Kansbahal

01 April, 1982


================================================================

Anang of the unclaimed

 

 

In fifty years

Now when

Fifteen months left,

 

then

At the end of life

Will it not be zero?

 

And now

After fifty

Leave the old math,

 

Taking New Math

Do not dare!

 

Thanshi Thanshi Ne

You are, in my mind

Filled that

 

Life is not

someone,

Another option!

 

So then

Last dawn

Embrace the dream

What do you do?

 

The answer to your remaining question

what do i give

 

I am

The horns of the volcano

I have already kissed;

 

I want anga anga

Anang of the unclaimed

has turned around;

 

Wish me Vaishakh

What rain?

 

I was born in autumn

I have grown old!

 

I am the water of Jhanzwa

Priya,

 

early in the morning

Slipped through the cracks of Durva

Kissing your feet

The fate of the dew point

from where me


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Translated in Google Translate - 21/02/2023

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

_________________________________________________________________________________