Hi Friends,

Even as I launch this today ( my 80th Birthday ), I realize that there is yet so much to say and do. There is just no time to look back, no time to wonder,"Will anyone read these pages?"

With regards,
Hemen Parekh
27 June 2013

Now as I approach my 90th birthday ( 27 June 2023 ) , I invite you to visit my Digital Avatar ( www.hemenparekh.ai ) – and continue chatting with me , even when I am no more here physically

Tuesday 18 September 1984

તારો ચિનાર



_________________________________________________________________________________
નરગીસ ,
સાંભળ -

ફરી એકવાર
શિશિર નો વાયરો વાશે ,

આ હિમાલય થી ઉતરીને
એક એક કરી ખેરવશે
ચિનાર ના લાલ - પીળા પાંદડા  -

તારો સાયબો સૂકાશે
પણ તારી આશ ના શ્વાસ થી
ફરી પાંગરશે ચિનાર  -

વસંત ને વાયરે લીલોછમ થઇ
તને લજાવશે ચિનાર  :

પણ સોળશો સત્તાવીશ ના શિશિર માં
" શાલિમાર " ને ખોળે
માથું  ઢાળી ગયો
સાયબો
જહાંની નૂર નો જે ,

તે હું
તારો ચિનાર .
-----------------------------------

Shrinagar  /   18  Sept  1984

==================================================================

Star Chinar

 

Nargis,

listen -

 

Once again

Shishir's wires will be worn,

 

Descending from the Himalayas

Will destroy one by one

Red-yellow leaves of chinar-

 

Your cybo will dry up

But from the breath of your hope

Pangarshe Chinar again -

 

Spring turned green

Chinar will embarrass you:

 

But in the early sixties

Opens "Shalimar".

Head bowed

Cybo

The light of the world,

 

That's me

your chinar


---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Translated in Google Translate - 22/02/2023

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

________________________________________________________________



Monday 17 September 1984

વાલમ ની વાટછે



_________________________________________________________________________________
મારા મનની વાત
તને કેમ કરી કહું ?

આજના એક દિવસની કથા તો
સૌ સાંભળશે  -
કે ,

" પહાડ ના પ્રતિબિંબ ને ઝીલતું
દાલ નું ઉર વિશાલ છે  ;
અને લીલીછમ ઓઢણી પહેરી
ધરતી ને આજે
વાલમ ની વાટછે  ",

પણ મારી કથા નથી
પચીસી ની વ્યથા છે  ;

જો એવડી પણ આશા હો ' ત  કે ,
આ હિમાલય ની ધાર પાછળ
તું મારી રાહ  જોતી બેઠી છો ,
તો
આંખ ના અજવાળા ખૂટતા પહેલા
તારો હાથ પકડવા પહોંચી જાત  -

પણ તારી - મારી ભૂલ ની દીવાલ તો
માયુશીઓ ની લક્ષ્મણ - રેખા બની
આજે જીવન - મૃત્યુ ની વાડ બની ગઈ છે ,
જેને ઓળંગવા એક ડગલું બસ છે  !

તું કોઈ ની નથી એ નિશ્વાસ માં ,
તું મારી નથી
એ નિરાશા પણ ડૂબી ગઈ છે  .

-------------------------

Shrinagar   /   17  Sept   1984

=============================================================

There is a wall of valam

 

My mind

Why should I tell you?

 

Today's story of a day

Everyone will hear -

that,

 

"Gripping the reflection of the mountain

The ura of dal is huge;

And wearing a green robe

Earth today

"Want to Valam",

 

But not my story

There is a pain of twenty-five;

 

If there is even hope,

Behind the edge of the Himalayas

you are waiting for me

So

Before losing the light of the eye

Reaching out to hold your hand –

 

But the wall of your - my mistake

Lakshman - Rekha of the Mayushis became

Today life-death has become a fence,

There is only one step to cross!

 

In the breath that you are nobody's,

you are not mine

That disappointment has also sunk.


------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Translated in Google Translate - 22/02/2023

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


________________________________________________________________




Sunday 16 September 1984

તારા સેંથામાં સિંદૂર



________________________________________________________________________________
બગીચાના લાલ - પીળા ફૂલ ની પાછળ
અડધાં પાંદડા ખરી ગયેલા
કતારબંધ વૃક્ષ ઉભા છે  -

જાણે ડાલ સરોવરે
નવ વધુ ની જેમ
માથે મોડીઓ બાંધ્યો  :

ડાલ ના થંભી ગયેલા પાણી પર
એક શિકારો સરકે છે ,
પાછળ
મને બોલાવી બોલાવી
થાકી ગયેલા પહાડ ,
સ્તબ્ધ થઇ
સાંભળે છે ,
એક કાબર નો કલરવ  :

નાનું અમથું એક સફેદ વાદળું
પર્વત ના શિખર થી ઉંચે
સ્થિર થઇ ગયું છે  ;

મારી આંખ માં થી ઉઠતી વરાળ
જેમ તારા
વક્ષ : સ્થળ પર વરસવા
અટકી જાય છે :

વાદળું તો વરસી જશે
પણ મારું અસ્તિત્વ વિલીન થાતાં પહેલા
મારી આંખો ની ઉષ્મા
તારી છાતી ને ચૂમશે ખરી ?

ખુદા ની કસમ
આજે તું અહ્યાં હોત તો ,
આપણી આખરી આજ
અમર થઇ જાત  ;

શિકારામાં સરકતા સરકતા
ડાલ ના વારી
લાલ લાલ થઇ જાત  ;

મારા શોણિત થી ભરી દેત
તારા સેંથામાં સિંદૂર
' ને
અભાગણ માંથી તને
સુહાગણ કરી દેત  ;

તારે સર - લલાટે
ચૂમી ચોડી
સંધ્યા નું કફન
લેત ઓઢી .

-------------------------

Shrinagar  /   16  Sept   1984


=====================================================================

Sindoor in Tara Sentha

 

Behind the red-yellow flower of the garden

Half of the leaves have fallen

A row of trees stands -

 

Like Dal Lake

Like nine more

Ties on the head:

 

On the stagnant water of Dal

A hunter glides,

behind

Called me

tired mountains,

Stunned

listens,

The sound of a grave:

 

A small white cloud

High above the mountain peak

has stabilized;

 

Steam rising from my eye

like you

Vaksha : To rain on the spot

stops:

 

If it is cloudy, it will rain

But before my existence fades away

The heat of my eyes

Will he kiss your chest?

 

By God

If you were here today,

Our last day

become immortal;

 

Gliding in hunting

Dal na wari

Red becomes red;

 

Filled with my sorrow

Sindoor in Tara Sentha

' to

To you from the division

Suhagan would have done;

 

Tare Sir - Lalate

chumi chodi

Shroud of the evening

Take it.


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Translated in Google Translate - 22/02/2023

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

________________________________________________________________